นักวิทยาศาสตร์จาก Swiss Federal Laboratory of Materials Science and Technology ได้พัฒนาใยแก้วนำแสงที่มีแกนกลีเซอรีนเหลวที่แข็งแรงกว่าและสามารถส่งข้อมูลได้อย่างน่าเชื่อถือพอๆ กับเส้นไฟเบอร์ทั่วไป เส้นใยสามารถใช้สร้างส่วนประกอบไมโครไฮดรอลิกและเซ็นเซอร์วัดแสงได้

เราทราบดีว่าสายใยแก้วนำแสงเหมาะสำหรับการส่งข้อมูลทางไกล ตราบใดที่ใยแก้วไม่ขาด ข้อมูลและสัญญาณสามารถส่งผ่านได้อย่างรวดเร็วและเชื่อถือได้ผ่านใยแก้วนำแสง อย่างไรก็ตาม ใยแก้วสามารถโค้งงอได้ในขอบเขตที่จำกัดและไวต่อแรงดึงมาก ซึ่งสามารถทำลายเส้นใยทั่วไปได้อย่างรวดเร็วหากถูกงอหรือยืดออกแรงเกินไป ใยแก้วนำแสงแบบดั้งเดิมของ Achilles คือการกระเจิงและการสูญเสียแสงจากรอยแตกขนาดเล็กในแกนไฟเบอร์ ไม่ว่าจะเป็นลูกแก้วหรือโพลีคาร์บอเนต

ด้วยเหตุนี้ นักวิทยาศาสตร์จาก Swiss Federal Laboratory of Materials Science and Technology จึงพยายามหลายวิธีในการปรับปรุงเส้นใยโพลิเมอร์ออปติก และท้ายที่สุดก็พบว่าแม้จะมีแกนเส้นใยแข็งที่ดีที่สุด ก็ไม่สามารถให้ประโยชน์ได้มากเท่าเส้นใยที่เติมของเหลว

การทดลองได้ผลตอบแทน: ทีมงานของห้องปฏิบัติการวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีวัสดุแห่งสหพันธรัฐสวิสได้ผลิตเส้นใยโพลีโอเลฟินและโพลีเอไมด์ที่เติมของเหลวซึ่งมีเส้นผ่านศูนย์กลางตั้งแต่ 45 ถึง 200μmไมครอน และมีปริมาณมากถึง 25% โดยปริมาตร เส้นใยที่ได้สามารถทนต่อแรงดึงได้ถึงร้อยละ 10 แล้วกลับคืนสู่ความยาวเดิม ซึ่งเป็นไปไม่ได้กับเส้นใยแกนกลางแบบแข็งอื่นๆ

นักวิทยาศาสตร์ได้เพิ่มสีย้อมเรืองแสงจำนวนเล็กน้อยลงในกลีเซอรีน และตรวจสอบคุณสมบัติทางแสงของเส้นใยเรืองแสงในระหว่างกระบวนการยืด ปรากฎว่าเมื่อเส้นใยยืดออก เส้นทางของแสงจะยาวขึ้น แต่จำนวนโมเลกุลของสีย้อมในเส้นใยยังคงเท่าเดิม สิ่งนี้ทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงเล็กน้อยในสีของแสงที่ปล่อยออกมา ดังนั้นเส้นใยแกนเหลวจึงไม่เพียงใช้สำหรับการส่งสัญญาณและการตรวจจับเท่านั้น แต่ยังรวมถึงการส่งแรงในไมโครมอเตอร์และระบบไมโครไฮดรอลิก

อย่างไรก็ตาม วัสดุหลักใหม่ยังนำความท้าทายอย่างมากมาสู่การประมวลผลใยแก้วนำแสงในการใช้งาน วิธีการนำไฟเบอร์แกนเหลวไปใช้กับโมดูลออปติคัล วิธีการประกบไฟเบอร์แกนเหลว และไม่ว่าจะใช้ร่วมกับไฟเบอร์โหมดเดียวธรรมดาหรือการประกบไฟเบอร์ที่รักษาโพลาไรเซชันได้หรือไม่ ตัวประกบฟิวชั่นชนิดใดที่จะปรับการประมวลผลไฟเบอร์นี้ สิ่งนี้สร้างคำถามใหม่สำหรับโซลูชันไฟเบอร์